TRANSLATION AND EDUCATION

در  ادامه تعدادی از اصطلاحات رایج در زبان عربی را با هم مرور می کنیم :

  مِـــــــــــــنو أبــــــــــــــــــو بـــــــــــــــاچـــــــــــــــِـــــــــــر؟!    : زندگی خیلی کوتاه است – کی از فرداش خبر داره

  علــی جَـــــیــــَّــة : در راه – آمدن – به زودی رسیدن

نوری: وین سمیر؟                     (سمیر کجاست؟)

رمزی: هو بالإذاعة، بس علی جیَّة. ( او در ایستگاه رادیویی هست اما بزودی میرسد.)

المُراسل علی جیَّة من المکتب. ( خبرنگار از دفتر درحال آمدن است.)

هو مو هنا، بس علی جیَّة.      (او اینجا نیست، اما در راه است.)

إحنا علی جیّة من المطار.     (ما از فرودگاه داریم می آییم.)

جَیَّتکم منـــــــیــــــــــــن ؟!                     (از کجا می آیید؟!)

  2. مــــــــــــــــــــاکـــــــــــــــــو چـــــــــــــــــارة : امیدی/چاره ای نیست - لاعلاج - چاره ناپذیر (نومیدانه)

ما کو چارة، لازم أسافر للعراق.   (چاره ای نیست، باید به عراق سفر کنم.)

ماکو چارة، هو کلّش مریض.      (امیدی نیست ، او خیلی مریض است.)

ماکو چارة إل مَرَض السَّرطان.  ( مرض سرطان لاعلاج است.)

هو مو خوش رجّال، ماکو چارة. (نومیدانه ، او مرد خوبی نیست.)

با عرض سلام إن شاء الله بزودی فایل صوتی این مكالمه ها در كانال ترجمه Telegram: telegram.me/Union2

 آپلود خواهد شد. به کانال ما بپیوندید.

نوری:صَبَاحْ الْخِیرْ رَمْزِی

رمزی:صَبَاحْ الْنُورْ أهلاً و سَهلاً

نوری:اشْلُونَكْ؟

رمزی:الْحَمْدِللهَ زِیْنْ، إنتَ اشْلُوْنَكْ و الأهِلْ اشْلُوْنْهُم؟

نوری:وَاللهَ كُلِّیِتْنَا زِینِینْ والْحَمْدِ الله. اتْفَضَّلْ اسْتِریِحْ تِشْرَب فَدْشِی؟

رمزی:شُكراً كَثَّرْ اللهَ خِیرَكْ

فَدْشِی: چیزی

.

علی: إلْحَمْدِ الّلَه عَالْسَّلامَةْ جَاسِمْ صَارْ زَمَانْ مَا شِفْنَاكْ.

جاسم:اللهَ یِسَلْمَكْ إی وَ الله چِنِتْ مْسَافِرْ.

علی: إحْنَامُشْتاقِیْنْ هْوَایَّة ، إمْشِی خَلّی نْرُوح لِلْكَهْوَةَ نِشْرَبِ لْنا اسْتكَانْ چَای

جاسم:خُوشْ فِكْرَة حَتَى نْسُولِفْ شْوَیّةْ. بَسْ تَرى عَلَى حْسابِی.

علی:زین، مَا یْخَالِفْ، أشْكُرَكْ

إلْحَمْدِالّلَه عَالْسَّلامَةْ: (در زمان بازگشت کسی از مسافرت گفته میشود) خوش آمدی

صَارْزَمَانْ مَا شِفْنَاكْ: مدتی است که شما را ندیده ام.

اللهَیِسَلْمَكْ:در جواب (إلْحَمْدِ الّلَه عَالْسَّلامَةْ) می آید و یعنی خداوند شما راحفظ کند

إحْنَامُشْتاقِیْنْ هْوَایَّة: ما خیلی مشتاق دیدار شما بودیم

الْكَهْوَةَ: قهوه خانه، کافی شاپ

نْسُولِفْ: گپ بزنیم

بَسْتَرى عَلَى حْسابِی: اما من باید حساب کنم

مَایْخَالِفْ:اشکالی ندارد

توضیحات بیشتر:(کلمات و اصطلاحات)

  عبارت إلحَمدِ اللَه عَالسَّلامَةَ»  یعنی خوش آمدی». اما معنی تحت اللفظی آن چنین است  خدا رو شکر به خاطر سلامتیت». این عبارت این مفهوم را می رساند که ازدیدار شما خوشحالم»، از دوباره دیدن شما خوشحالم» یا از بهبود یافتن شماخوشحالم». بنابراین این اصطلاح زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که بخواهیم با کسیکه تازه از سفر برگشته یا از بیماری بهبود یافته احوال پرسی کنیم. 

    صَارزَمَان ما شِفنَاک»: وقتیشما با کسی که مدت زمانی است او را ندیده اید احوالپرسی می کنید شما به صورت طبیعیمی گویید صَار زَمَان ما شِفنَاک» یعنیمدتی است که شما را ندیده ایم . فعل شفنا» در عربی فصیح مورد استفاده قرار نمیگیرد اما به صورت گسترده ای در لهجه های عربی از آن استفاده می شود.

  جواب مناسب بهاِلحَمدِ اللَه عَالسَّلامَةَ» عبارتاَللّهَ یِسَلمَک»می باشد که به معنایخداوند تو را حفظ کند است.

    اِی وَ اللّهِ» این عبارت در گفتگوها بسیار مورد استفاده قرار میگیرد. و به معنی آری به خدا قسم» می باشدامادر معنای جمله تغییری ایجاد نمی کند

 إحنا مُشتاقِینهُوایَّة» معنای تحت لفظی آن ماخیلی دلتنگ و مشتاق دیدن شما بودیم»  و معنای اصطلاحی آن این می شود خیلیدلمان برای شما تنگ شده بود 

 چنِت مُسافِر» این عبارت معادل عبارت کُنتُ مُسافراً» در عربیفصیح است.

   هُوایَّة» به معنای بسیار زیاد می باشد در لهجه شامی کِتیر»

  إمشِی خَلِّی نرُوحلِلکَهوةَ» این عبارت به صورت لفظیچنین معنی می شود حرکت کن، اجازه بده بریم به کافی شاپ» یا بیا بریم کافی شاپ». خَلِّی»کلمه ای است که در لهجه عراقی بسیار کاربرددارد که به معنای اجازه دادن می باشد البته فقط در مواقعی که فحوای کلام بر خواستنانجام کاری دلالت کند.الکَهوةَ»همان القهوة است که به معنای کافی شاپ می باشد.

حروفربط

دراین بخش شما را با بعضی از حروف ربط کاربردی آشنا می سازیم البته لازم به ذکر استکه این حروف تمام آن حروف مدنظر برای مکالمه نیستند اما بسامد زیادی در لهجه عراقیدارند پس اگر تمایل به یادگیری بیشتر دارید به دیکشنری های موجود در سایت مراجعهکنید.(دربخش های گذشته)

گَبِلما (قبل از اینکه): شفته گبل ما مشیت.

بعدما – وَرا ما (بعد از اینکه): عرفته ورا ما حچی ویاک.

لِمّن– لمّا – عِدما – مِن (زمانیکه- وقتیکه): لمن دخلنا لبیت همّ انهزمو.

لأن– عَلمود – لِسبب(چونکه – زیرا): ما جاء لأن چان مریض.

حتّی– عَلمود – مِنشان (برای اینکه – تا): رحت حتّی شفته.

بس – ولکن – ولو (اما –ولی): یعجبنیأسویها بس ماعندی وکت.

مَعَلیک - فوگ ما (علی رغماینکه): فوگما ساعدنا، گام یعادینا.

وِلـهَلسّبب – ولهذا(بنابراین – از اینرو): تعبت هوایة ولهذا أرید أگعد شویة.

هَمّینَة - هَم (نیز-همچنین): یاخذاخوه همینة ویاه.

موبس.همینة.(نهتنها.بلکه.):موبسراح همینة ما سمحها راحت.

إذا + افعال مضارع :برایبیان شرط زمانیکه احتمالوقوع عمل وجوددارد.

إذا تدرس ، تنجح (رح تنجح)

لو+ افعال ماضی:برای بیان شرط زمانیکه عملی فرضی یاغیرممکن باشد.

لو چان عندی فلوس، چاناشتریت السیارة.

حروف اشاره

درادامه مباحث قبلی به مبحث حروف اشاره (اسماء الاشارة) رسیدیم. 

در قسمتهای قبلی تقریباتوضیحات کاملی را داده بودیم با این وجود نمودار حروف اشاره بصورت زیر میباشد:

البته جدیداً از جمعمذکر هم به جای جمع مونث استفاده می شود و. 

و بدانید نباید مته بهخشخاش بگذارید چون در مکالمه تقریباً هر چیزی ممکن است رخ دهد ولی.  

برای مطالعه بیش تر به قسمتهایقبلی مراجعه کنید.

7. إشگد (shgadd): چه قدر(حرف استفهام و صفت تعجبی)»»»کاربرد این تشدیده کننده (و حرف استفهام) مانند مورد چهارم میباشد.

مثال: إشگد حلو هالورد إل عدکم بالحدیقة و مثالهای دیگر .

نکته تلفظی: سعی کنید این کلمه را بصورت اژگد» تلفظ کنید.

8.کـُـل (kull): همه - هر - تمام »»»اگر بعد از این کلمه از اسامی معرفه استفاده شود به معنی همه» می باشد و اگر بعد از این کلمه از اسامی نکره استفاده شود به معنی هر» میباشد البته به شکلی دیگر هم می توان از این کلمه استفاده کرد.

مثال: کل البیت ( همه خانه) - کل بیت ( هر خانه) 

کاربردهای دیگر کل»: می توان با ضمایر متصل استفاده کرد مثل: البیت کلّه (تمام خانه)

کل» می تواند ابتدای عبارت منفی بیاید. مثل: کل الهدومی ما تنلبس (هیچ کدام از لباسهایم پوشیده نشده اند)

9. کــلّــش (kullish): خیلی »»» این کلمه به نوعی صفت صفت محسوب می شود که میتواند قبل یا بعد از آن بیاید

مثال: کلّش طویل ( خیلی بلند) - الأشیاء المهمة کلش (این چیزها خیلی مهم هستند)

10.نفس (nafis) : شبیه - همانند »»»قبل از اسامی معرفه می آید.

مثال: نفس الأیام ( همان روزها) - نفس نوع الگهوة (همان نوع قهوه)

نکته مهم: این کلمه می تواند با ضمایر متصل بیاید که به صورت خود» یعنی ضمایر انعکاسی ترجمه می شود

مثال: حسن نفسه راح للعراق. (حسن خودش به عراق رفت)

11. هالگد (halgadd): این قدر- این چنین-اینطور »»»می تواند قبل از اسامی یا صفات یا عبارات وصفیه و. بیاید.

مثال: هالگد سیارات (ماشین های زیادی) - لیش تحچی هالگد؟ (چرا این قدر صحبت می کنی؟)

12. فــدّ (fadd): این کلمه کاربردهای زیادی دارد که به بیان آنها می پردازیم:

الف) می تواند به معنی یک» - چیزی» باشد. 

مثال: تِحِب تِشرب فَد شِی؟ (دوست داری چیزی بخوری؟)

ب)می تواند به معنی بعضی - تعدادی» باشد اگر بعد از آن از اسامی جمع نکره استفاده شود در غیر اینصورت به شکل دیگری است.

مثال: انطانی فد اسباب سخیفة (دلایل چرندی برای من آورد) - فد عشر دقائق (تقریباً ده دقیقه)

ج)می تواند به معنی مشابه- یکی» باشد 

مثال: الغُرَف کلها فد شکل ( اتاقها یک شکل -مشابه هستند)

د) و ترکیبات دیگر:

1. فد شی : چیزی-هرچیزی

2. فد مرة : یکبار-یک مرتبه

3. فد مُکان: هرجا - یک جایی

4. فد یوم : روزی - گه گاه

5. فد أحد / فد واحد: هرکس - کسی »»» البته از فد واحد» زمانی استفاده می شود که شخص خاصی مورد نظر باشد.

6. فد چم : چندین - تعدادی »»» البته بعد از فد چم» از اسامی مفرد استفاده میشود.

تشدید کننده ها

بعضی از حروف تعریفهستند که به عنوان تشدید کننده استفاده می شوند و معمولاً بعد از صفات قرار میگیرند و بعضی اوقات هم می توان به عنوان قید از آنها در جملات استفاده کرد که بهترتیب زیر میباشند:

1 . أی (ay) : هر - کدام؟»»»»بعد از این تشدیدکننده (و حرف استفهام) از اسامی مفرد یا گروه عددی یا ضمیر واحد» و . استفادهمی شود.

مثال: أی واحد؟ (کدام یک؟) - های خُذْ أیْ کتاب تِرید: (هر کتابی را میخواهی بگیر) - أی تلث مواضع (هر سه موضوع)

-----------------------------------------------------------------------

2. بعض (baadh) : بعضی - بعضی از »»»بعد از این تشدید کنندهمعمولا از اسامی جمع استفاده میشود. 

مثال: بعض أشیاء (بعضی اشیاء) - بعض الأحیان (بعضی اوقات) - بعض الشُّغُل (بعضی از کارها)

3. خــوش (khoosh):خوب - عالی-زیبا »» این تشدید کننده بهخودی خود غیرقابل تغییر است و با اسامی که چه جمع باشند چه مفرد و چه مذکر باشندچه مونث و . می آید.

مثال: هالخوش وُلِد (این پسران خوب ) - هو خوش وَلَد ( او پسر خوبی است) - خوش سُوّاق ( رانندگان خوب)

4. شْــلــون (shloon): چطور؟ - کدام نوع؟ - چه(صفت تعجی)- چقدر(صفت تعجبی)»»» بعد از این تشدید کننده (و حرف استفهام) ازاسامی جمع و مفرد و صفات یا عبارت وصفی و. استفاده میشود.

مثال: شلون میز؟ (چه نوع میزی؟) - شْلون حُلُو هالورد إلعدکم بالحدیقه. (چه گلهای زیبایی درباغچه دارید)

5. شویّة (shwayya) : کمی - اندکی - مقدارکمی »»» از این تشدید کننده بهعنوان قید هم استفاده میشود

مثال : اِنْطِینی شْویّة مای (مقداری آب به من بده)-  اَگْدِر اَحْچِی فَرنسیشویة ( میتوانم کمی فرانسویصحبت کنم)

نکته مهم تلفظی: اگر بعد از شویة» اسمی بیاید بصورت شویّت»تلفظ میشود مانند مثال اولی انطینی شویت مای»

6. هوایة(hwaaya): تعداد زیادی - خیلی »»»این کلمه میتواند بصورت قید هم استفاده شود، و قبل و بعد اسامی بیاید و بیشتر بصورت صفت است وکلماتی مانند کِلِش» که صفت صفت هستند می توانند پیش از آنهابیاید و .

مثال: هوایة ناس (مردم زیادی) - هو یحچی هوایة ( او زیاد حرف میزند) - کلش هوایة (خیلی زیاد)

قیود زمان

بخشاصلی و مهم قیود زمان در لهجه عراقی به قرار زیر میباشد:

گذشته(الماضی)

دیروز                 البارحَة / إمْبارح           شِفته البارح بالسُوگ.(دیروز در بازار او را دیدم)     

پریروز                 اولالبارحة                شفته اول البارحة بالسوگ.

هفتهگذشته           الأسبوع الفات^*             

ماهگذشته            الشَهرالفات^*              

سالگذشته          السّنة الفاتت^*    

* ممکن است از الماضی» و الماضیة» هم استفاده شود.

حال(الحاضر)

امروز                    الیوم                       شفتهالیوم بالسوگ.

اینهفته              هذا الأسبوع             

اینماه                 هذاالشَهَر                

امسال                 هذی السِّنة

آینده(المستقبل)

فردا                 باچـِـر            

پسفردا          عُگــُبباچـر      رَحْ اَشوفه عُگُب باچر.

هفتهآینده           الأسبوع الجایْ

ماهآینده            الشَهَر الجایْ

سالآینده          السِنة الجایة

البتهقیود دیگری هم وجود دارند مانند:

 هسة               (الان)

استـَوّة– توّی – توّة: (تازه – بلافاصله)

لیهَسَة:           (تا الان)

بعده(هنوز): البته از این کلمه بصورت دیگری هم استفاده می شود که آن را با ضمیر متصلمی آورند:

بَعَد+ضمایرمتصل »»»»»»هنوز:   بَعَدنی ما رایح للبیت. (هنوز به خانه نرفتهام.)

مجموعه نکات ابتدایی در ترجمه عربی به فارسی

1. در متن های ادبی و تاریخی مانند کلام الله و نهج البلاغه و مانند آن کلمه اِنّ» اغلب برای تاکید بر مفهوم جمله به کار می رود. در ترجمه چنین جملاتی می توان از کلماتی چون همانا، به راستی، حقیقتا، حتما و .» استفاده کرد. اما در متون امروزی و گفتارهای روزمره، استفاده از اِنّ» وما برای تاکید نیست و بیشتر نوعی تکیه کلام برای جمله های اسمیّه به شمار می آید. اِنّ» در وسط جمله به معنای که، این که» به کار می رود و مانند حرف ربط در زبان فارسی است.
2. خبر حروف لَیتَ» و لَعَلّ» در صورتی که مضارع باشد، معمولا در فارسی به صورت مضارع التزامی ترجمه می شود.
3. در ترجمه صیغه های فعل مجهول به زبان فارسی، اغلب از فعل شدن کمک گرفته می شود. چنان که می دانیم در جملات مجهول نایب فاعل می تواند مانند فاعل به صورت ضمیر مستتر بیاید. لذا هنگام ترجمه لازم است به این گونه صیغه ها توجه شود.
4. صیغه کانَ» همراه فعل مضارع، در ترجمه فارسی معادل ماضی استمراری و همراه فعل ماضی معادل ماضی بعید است. هرگاه دو یا چند فعل از افعال مضارع و ماضی بر یکدیگر عطف شده باشند، کان فقط یک بار در ابتدای آن ها به  کار می رود.
5. هرچند صفت در زبان عربی مفرد نباشد، در زبان فارسی به صورت مفرد ترجمه می شود. مثلا ترجمه التلامیذ المجتهدون» به فارسی دانش آموزان کوشا» است.
6. در ترجمه جمله وصفی حرف که را بر آن می افزاییم و خود فعل مطابق نیاز جمله معمولا به ترتیب ذیل ترجمه می شود:
7. ماضی + ماضی = ماضی بعید در زبان فارسی یا ماضی. مثال: اشتریت کتابا قد رایته فی مکتبه المدرسه»: کتابی را خریدم که آن را در کتابخانه ی مدرسه دیده بودم (دیدم)».
8. ماضی + مضارع = ماضی استمراری در زبان فارسی. مثال: سمعت نداء یدعونی الی الصدق»: ندایی را شنیدم که مرا به صداقت فرا می خواند.»
9. مضارع + مضارع = مضارع التزامی در زبان فارسی. مثال: افتش عن کتاب یساعدنی فی فهم النصوص»: دنبال کتابی می گردم که مرا در فهم متون یاری کند.»

10. ادوات نصب مانند اَن (که)، کَی، لِکَی، حَتّی، لَ» (تا، تا این که، برای اینکه) معنی فعل مضارع را غالبا به مضارع التزامی فارسی تبدیل می کنند.

11. حرف لَن» معنی فعل مضارع را غالبا به مستقبل (آینده) منفی فارسی تبدیل می کند.

12. به کاربرد لام در جمله ها دقت کنیم:

13. الملک لله. (حکومت از آن خداست.)

14. اجتهدت لانجح. (تلاش کردم برای این که موفق شوم.)

15. لنتبعد عن الکذب! (باید از دروغ دوری بجوئیم!)

16. فعل مضارع مجزوم به لم را می توان به صورت ماضی ساده ی منفی و یا ماضی نقلی منفی ترجمه کرد.

17. صیغه های غایب و متکلم فعل مضارع، هنگامی که همراه لام امر به کار روند، به صورت مضارع التزامی ترجمه می شوند.

. هر یک از دو فعل شرط و جواب شرط در صورتی که ماضی باشند، می تواند به صورت مضارع ترجمه شود.

19. در ترجمه اسم هایی که دارای تنوین هستند، گاهی ی (وحدت و یا نکره اضافه می کنیم: رایت طالبا. دانش آموزی را دیدم. (یک دانش آموز را دیدم.)

20. هرگاه اسم بعد از اشاره همراه ال باشد (مشارالیه)، خودِ اشاره (هر چند مفرد نباشد) به صورت مفرد ترجمه می شود:

21. هذه الشجره باسقه. (این درخت، بلند است.)

22. هذه الطالبه مجتهده. (این دانش آموز، کوشا است.)

23. هولاء الطالبات مجتهدات. (این دانش آموزان کوشا هستند.)

24. اسم بعد از اشاره هرگاه بدون ال بیاید، اشاره طبق صیغه خود ترجمه می شود.

25. هذا طالب. (این دانش آموز است.)

26. هولاء طلاب. (این ها دانش آموز هستند.)

27. علامت ین» میان مثنی و جمع مشترک است، در هنگام ترجمه به حرکت نون و ماقبل یا و یا قرائن موجود در جمله دقت کنیم.

28. فعل هرگاه به فاعل اسم ظاهر اسناد داده شود و آن فاعل، مثنی یا جمع باشد، در فارسی به صورت جمع ترجمه می شود.

29. در هنگام ترجمه به مرجع ضمایر غایب دقت شود.

30. دقت در زمان افعال، لازم و متعدی بودن آن ها، مفرد و مثنی و جمع بودن کلمه، تشخیص فاعل و مفعول از جمله اموری است که برای یک ترجمه صحیح باید به آن توجه کرد.

31. گاهی می توان مصدر را به صورت فعل ترجمه کرد، قصدت الرجوع الی المکتبه: خواستم به کتابخانه برگردم.

32. فعل هایی که در یکی از باب های افعال، تفعیل به کار می روند، اغلب به صورت متعدی ترجمه می شوند. به عبارت دیگر در ترجمه به مفعول نیاز خواهند داشت.

33. پاره ای از افعال همراه حرفی به کار می روند که در هنگام ترجمه نیازی به ترجمه آن حروف نیست. مانند: سخر من (مسخره کرد.)، حصل علی (به دست آورد)، شعر ب (متوجه شد، احساس کرد)

34. گاهی در ترجمه فعل های باب تفاعل و مفاعله به آوردن حرف ربط با نیاز داریم.

35. فعل های باب انفعال به صورت لازم ترجمه می شوند.

36. فعل های باب افتعال و تفعل گاهی لازم و گاهی متعدی هستند.

37. فعل های باب استفعال غالبا متعدی هستند.

38. اسم فاعل بر انجام دهنده یا دارنده حالتی بودن دلالت می کند و معادل آن در فارسی معمولا صفت فاعلی یا اسم فاعل است. مانند حامی: پشتیبان، منذر: بیم دهنده.

39. صفت فاعلی در زبان های فارسی دارای پسوندهایی از قبیل نده» و ا» است مانند: بیم دهنده، دانا.

40. اسم مفعول بر انجام شدن و یا واقع شدن دلالت می کند و معادل آن در فارسی معمولا صفت مفعولی یا اسم فاعل است. مانند مقتول: کشته شده، محترم: احترام شده.

41. در ترجمه اسم مفعول گاهی از پسوند شده استفاده می کنیم. مانند مستضعف: ضعیف نگاه داشته شده.

42. در ترجمه اسم های مبالغه معمولا از قید بسیار استفاده می کنیم. مانند غفار بسیار آمرزنده.

43. گاهی میان اسم های تفضیل از نظر ظاهری با فعل ماضی باب افعال مشابهت ایجاد می شود، در این گونه موارد، توجه به مفهوم عبارت راهگشای مساله است.

44. اگر بعد از اسم تفضیل عبارت مِن بیاید به صورت صفت تفضیلی ترجمه می شود: احسن مِن: نیکوتر از. و اگر همراه من نیاید، معمولا به صورت صفت عالی ترجمه می شود: احسن کتاب: بهترین کتاب

45. ضمیر یکی از اجزای اصلی جمله است. در تشخیص انواع ضمیر و ترجمه ی صحیح هر یک دقت کنیم.

46. تشخیص مرجع ضمایر غایب به دقت بسیار احتیاج است.

47. کلماتی مانند الذی و التی هرگاه پس از اسم دارای ال بیایند، به معنی که» خواهند بود، مانند: ذهبت الی المسجد الذی قرب مدرستنا.

48. دقت کنیم که حرف ما» گاهی حرف نفی است و گاه اسم استفهام و گاه موصول. به کمک قرائن موجود در جمله باید هر یک را از دیگری تمییز داد.

49. در زبان فارسی، فعل معمولا در آخر جمله قرار می گیرد، و حال آن که در عربی، فعل معمولا ابتدای جمله می آید.

50. در ترجمه اسم هایی که دارای تنوین هستند، گاهی ی وحدت یا نکره اضافه می کنیم. کتاب: کتابی

51. اسم پس از فعل همیشه فاعل نیست. فاعل گاهی در داخل فعل به صورت مستتر قرار می گیرد.

52. فعل گاهی در آغاز جمله به صورت مفرد می آید و حال آن که فاعل آن به صورت جمع است. در این صورت، فعل به صیغه جمع ترجمه می شود: کتب الطلاب: دانش آموزان نوشتند.

53. جایگاه مفعول معمولا پس از فاعل است. اما در همه جای جمله می تواند قرار گیرد. بدین جهت توجه به مفهوم عبارت راهگشای یافت مفعول یک فعل است.

54. ضمایر منفصل نسبی هرگاه در آغاز جمله به کار روند، در ترجمه آن ها کلماتی از قبیل تنها، فقط و .» را اضافه می کنیم.

55. در پایان جمله های اسمیهِ فاقد فعل، از صیغه های مختلف فعل ربطی است استفاده می کنیم.

56. خبر مفرد درصورتی که مثنی و یا جمع باشد، معمولا به صورت مفرد ترجمه می شود. (المومنون صادقون فی حیاتهم: مومنان در زندگی خود راستگو هستند   

ضمایر انعکاسی

ضمایر ملکی

ضمایر ملکی:

لغات و عبارات

در این بخش شما را با تعدادی از میوه ها آشنا میکنیم 

میوه ها

فواکه»

لوز (looz)                                   بادام

تفّاح(tffah)                               سیب

مشمش(mishmish)                    زرد آلو

موز(mooz)                                موز

توت اسود(toot aswad)»»»»»»»توت سیاه

بطّیخ(battiikh)»»»»»»»»»»»»»»»طالبی

کرز(karaz)»»»»»»»»»»»»»»»»»»گیلاس

جوز هند(jooz hind)»»»»»»»»»»»نارگیل

تَمُر(tamur)»»»»»»»»»»»»»»»»»»»خرما

تین(tiin)»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»انجیر

عنب(9inab)»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»انگور

بطّیخ اصغر(battiikh asghar)»»»»»»خربزه

کیوی(kiwi)»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»کیوی

لیمون(liimoon)»»»»»»»»»»»»لیمو شیرین

کِلـِس(kilis)»»»»»»»»»»»»»»»»»»لیمو ترش

لالنگی(laalingi)»»»»»»»»»»»»»»»»»نارنگی

مانجو(maanjo)»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»انبه

خوخ مرکب (khookh imrakkab)»»»»» شلیل

پرتقال(portoghal)»»»»»»»»»»»»»»»»پرتقال

خوخ (khookh)»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»هلو

عرموط(9armuut)»»»»»»»»»»»»»»»» گلابی

أناناس(ananaas)»»»»»»»»»»»»»»»»»»»آناناس

فِستِق(fistigh)»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»پسته

عنجاص(9injaas)»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»» آلو

رمّان(rummaan)»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»انار

زبیب(zabiib)»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»کشمش

چِلَک-شِلّیک(chilak-shilleek)»»»»»»»»توت فرنگی

رگـّـی(raggi)»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»هندوانه

قیود زمان